ارتباط درصد لقاح آزمایشگاهی با سطح سمینال آنتی بادی ضد اسپرمی اندازه گیری شده به روش فلوسیتومتری

مقدمه: آنتی بادی ضد اسپرم (asa) در 12-8% مردان نابارور وجود دارد. در زوج های نابارور، ناشی از علل ایمونولوژیک در مردان، لقاح آزمایشگاهی (ivf) به عنوان روشی موثر در حصول باروری، پیشنهاد شده است. اگرچه روش ivf برای برطرف نمودن اثر مهاری سطوح بالای asa بر روی قدرت باروری بکار گرفته می شود، ولی میزان لقاح برای نمونه های دارای asa تقریباً به میزان 40% موارد کاهش می یابد. در این مطالعه ارتباط بین asa اندازه گیری شده به روش فلوسیتومتری غیرمستقیم و درصد لقاح در زوج های نابارور کاندید ivf مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: نمونه های مایع سمینال از مردان 80 زوج نابارور کاندید لقاح آزمایشگاهی (ivf) مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان دریافت گردید.زوجها بر اساس درصد لقاح به دو گروه دارای میزان لقاح بالا و میزان لقاح پایین تقسیم شدند. 52 زوج میزان لقاح بالا (>50%) و 28 زوج میزان لقاح پایین ( 50%) داشتند. نمونه های پلاسمای سمینال این افراد با اسپرم متحرک و طبیعی از یک فرد دهنده سالم و فاقد آنتی بادی ضد اسپرم انکوبه شدند. سپس آنتی بادی متصل به سطح اسپرم با ایمونوگلوبولین نشاندار با fitc علیه iga و igg انسانی به روش فلوسیتومتری تعیین گردید. تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از آزمون های χ² ،t و همبستگی پیرسون انجام گرفت. نتایج: اختلاف میانگین میزان asa در گروه های با میزان لقاح بالا و پایین از نظر آماری معنی داربود (001/0p<). از نظر آماری ارتباط معکوس معنی داری بین میزان asa از کلاس iga و میزان لقاح مشاهده شد (001/0p<، 47/0r ). از نظر آماری ارتباط معنی داری بین سطح asa از کلاس igg و میزان لقاح مشاهده نشد (08/0p=، 2/0r ). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه به وضوح نشان می دهد که سطح بالای asa از کلاس iga میزان لقاح راکاهش می دهد. بنابراین پیشنهاد می گردد که بیماران با سطح بالای asa از کلاس iga کاندید میکرواینجکشن (icsi)گردند.